Neslihan: ‘Het mbo heeft mij gemaakt tot wie ik ben’

In 2018 werd je uitgeroepen tot Student van het Jaar, waarmee je de zogeheten Uitblinker van heel ROC Midden Nederland was. Hoe was dat?

‘Ja, leuk natuurlijk. Je krijgt een stem. Maar in mijn ogen is iedereen een uitblinker. Ik haalde ook echt niet alleen maar negens en tienen bijvoorbeeld. Volgens mij viel alles vooral op zijn plek, waardoor ik als ambassadeur naar voren ben geschoven. Zo wilde ik een keer graag een lezing organiseren, over autisme. Daar kreeg ik van school de ruimte voor, om een inspirerende spreker over dat onderwerp uit te nodigen, maar dat vraagt ook wel om een goede planning en communicatie met docenten en afdelingsmanagers. Waarschijnlijk trok dat de jury over de streep, mijn betrokkenheid hierbij.’

Terug naar de periode daarvoor; hoe kwam jij tot de keuze voor jouw studie?

‘Dat was nog best lastig, kan ik me herinneren. Na de middelbare school ben je nog jong, alles is leuk en je wilt heel veel doen. Met mijn zussen heb ik hier toen over gepraat, zij konden er meer met een helikopterview naar kijken. Sowieso zeiden ze dat ik altijd nog een andere richting op kon, maar met het benoemen van enkele van mijn kwaliteiten – heel behulpzaam, niet bang om het voortouw te nemen – kwamen we samen uit op het onderwijs.’

En dat pakte inderdaad goed uit dus.

‘Zeker, ik vind het een heel leuke opleiding. Gericht op verdiepende psychologie, waarbij je veel leert over mensenkennis. De theorie kwam ook mooi terug in de praktijk. Zoals bij mijn stageplek Stip in Utrecht, een school voor speciaal voortgezet onderwijs. Daar heb ik mij verdiept in gedragsproblematiek en werkte ik ook met kinderen met downsyndroom. Ik heb er een geweldige tijd gehad; die kinderen zijn ontzettend dankbaar, gezellig en betrokken. En ja, het was niet altijd makkelijk en ze hebben mij ook zeker uitgedaagd, maar daar leerde ik juist veel van. Hoe je een kind rustig krijgt en escalatie kunt voorkomen bijvoorbeeld.’

Na je mbo-opleiding ben je verder gaan leren op het hbo, is het niet?

‘Klopt, ik ben toen de opleiding Leraar Omgangskunde Tweedegraads gaan doen. Hier leer je onder andere hoe je gesprekken moet voeren, en hoe je anderen kunt helpen in hun eigen voortgang. Ze kunt coachen. Ik ben echt een mensenmens, dus dat leek mij wel een leuke vervolgstudie. De opleiding vind ik goed aansluiten op het mbo, al vraagt hbo wel net iets meer van je. In het begin merkte ik bijvoorbeeld dat ik nog niet zelfstandig genoeg was. Doordat je leert om kritisch naar jezelf te kijken, diep gaat graven, krijg je een spiegel voorgehouden. Voor mij betekende dat dat ik een meer onderzoekende houding moest aannemen.’

Tijdens deze studie keerde je ook terug bij ROC Midden Nederland, maar dan om les te geven.

‘Bij vier verschillende colleges inderdaad. Denk aan het geven van een cursus Hospitality bij het Horeca & Toerisme College tot Pedagogiek bij het Welzijn College. Het fijne aan ROC Midden Nederland vind ik dat het een superbetrokken school is. Heel persoonlijk en ze nemen je echt aan de hand.’

En nu, afgestudeerde en al, actief in het onderwijs?

‘Nee, momenteel niet. Mijn hbo-diploma heb ik afgelopen zomer (2023, red.) behaald. Ik sta er zeker voor open, een baan als omgangskundedocent, maar heb die tot nu toe simpelweg nog niet gevonden. Het is ook meer een langetermijndoel. Ik kan meer dan alleen docent zijn, dus deze periode biedt juist ruimte om ook buiten het onderwijs ervaring op te bouwen in het opleiden van mensen. Nu kan ik rustig oriënteren hoe ik mijn deskundigheid nog meer kan vormgeven. Bij Nike help ik collega’s zich verder te ontwikkelen bijvoorbeeld. Door met ze mee te denken en ze aan te moedigen.’

Wat is een belangrijk moment geweest tijdens jouw tijd in het mbo, dat nu ook nog van pas komt?

‘Dat studenten de ruimte krijgen en nemen hun eigen identiteit te ontwikkelen. Wie wil ik zijn? Welke houding wil ik aannemen in de maatschappij? Het mbo heeft mij gemaakt tot wie ik ben.’

Over de maatschappij gesproken: hoe belangrijk is de rol van mbo’ers in de samenleving volgens jou?

‘Mbo’ers zijn de olie van de maatschappij. Maar ondanks dat er kleine stappen zijn gezet in de afgelopen jaren, mag de waardering wel groter zijn. Ik gebruik altijd de metafoor van het proces van groente kweken tot het vullen van deze producten in de schappen van de supermarkt: bij élke stap is een mbo’er betrokken. Bij het plukken, het onderhouden van de machines, inpakken, vervoer, enzovoorts. Mensen die echt met hun handen bezig zijn. En vanzelfsprekend zijn er nog meer processen dan het kweken van groente en fruit alleen. Dat zegt genoeg, toch? 😉’